مرور و بحث کتاب «نسل وحشت» نوشته بریت ری | بخش سوم و پایانی
Description
In this powerful finale of our book review series, we delve into the heart of Britt Wray’s *Generation Dread: Finding Purpose in an Age of Climate Crisis* – a groundbreaking work that bridges science, psychology, and storytelling to reframe eco-anxiety as a catalyst for collective action. Drawing from global research and personal narratives, Wray reveals how climate emotions are not a sign of weakness but proof of our profound connection to life on Earth .
**Key Themes Explored in This Episode:**
1. **Eco-Anxiety as Healthy Response**: Climate dread is a rational reaction to ecological breakdown, signaling empathy and moral clarity. Suppressing it fuels denial; embracing it sparks action .
2. **Global Inequity in Climate Suffering**: 45% of young people worldwide report daily dysfunction from eco-anxiety, soaring to 74% in low-income nations facing direct climate disasters . Yet, privileged communities often dominate the narrative.
3. **Parenting in a Crisis**: Wray’s journey from questioning parenthood (“signing children up to witness ecological decline”) to embracing it as an act of “robust hope” mirrors a generational reckoning .
4. **Collective Coping Strategies**: From “climate cafes” to activism circles, Wray emphasizes that processing grief in community is essential for building *existential resilience* .
5. **From Doom to Purpose**: The book critiques “toxic positivity” and advocates for “active hope” – channeling despair into meaningful actions that align with justice and equity .
🎙️ **In This Episode, We Ask**:
- How can we harness dread to build *more* meaningful lives, not just survive?
- Why does Wray argue that climate emotions require “collective containers” for processing?
- Is hope a privilege? We discuss her critique of avoidance versus engaged action.
- What does it mean to parent, create, or love in an era of disruption?
**Final Takeaway**: *Generation Dread* isn’t a comfort read – it’s a call to alchemize anguish into agency. As Wray insists: Avoiding distress perpetuates inertia; leaning into it with others is revolutionary .
🎙️ **در این قسمت میپرسیم**:
- چگونه میتوانیم تشویش را به سوخت زندگی معنادار تبدیل کنیم، نه فقط زنده ماندن؟
- چرا ری استدلال میکند که هیجانهای اقلیمی به «ظروف جمعی» برای پردازش نیاز دارند؟
- آیا امید یک امتیاز است؟ نقد او بر اجتناب در برابر کنش متعهدانه.
- والدگری، آفرینش یا عشق ورزیدن در عصر آشوب چه معنایی دارد؟
**جمعبندی نهایی**: *نسل تشویش* کتاب آسودگی نیست – فراخوانی است برای تبدیل اضطراب به کنش. همانطور که ری تأکید میکند: اجتناب از پریشانی، ایستایی را جاودانه میکند؛ غوطهوری جمعی در آن انقلابی است .
#نسل_تشویش #GenerationDread
#اضطراب_اقلیمی #ClimateAnxiety
#بریت_ری #BrittWray
#روانشناسی_اقلیمی #ClimatePsychology
#تاب_آوری_وجودی #ExistentialResilience
#عدالت_اقلیمی #ClimateJustice
#والدگری_در_بحران #ParentingInACrisis
#امید_فعال #ActiveHope
#سوگ_زیستبومی #EcoGrief
#اقدام_اقلیمی #ClimateAction
خرید دورههای آموزشی در ایران:
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
شک نکنید بشر ب عنوان یک گونه نجات پیدا میکنه، شک نکنید... اما این وسط خیلی خیلی از آدم ها آسیب میبینن و نابود میشن اما ب عنوان یک گونه نجات پیدا میکنه و ب طبیعت و رابطه سالم با طبیعت برمیگرده.
تشکر میکنم از جناب آقای فانی که باز هم به این حوزه پرداختند.
سلام دوستان! حالا که بحث به اینجا رسید، به همهی شما دوستان پیشنهاد میدم کانال تلگرامیِ سادگی آهستگی رو مرور کنید و روی همین نوع پیشنهادات اپیزود تامل کنید. الان که نگاه میکنم، کتاب در دست ویرایشام همه پر است از جنبشها و تلاشهای جایگزین اقتصاد جریان اصلی. موضوع کتاب: اقتصاد بومروستاها، از بنیاد گایا . با احترام
ممنونم برای پرداختن به این موضوع ❤️
کمونیست خجالتی
بی نهایت سپاس عالی بود و جمع بندی آخر فوق العاده بود.....
رهبری غایتمندی طبیعت و ژن ها (میل به بقا و استمرار پیروی :پذیرش قوانین زیستی و هستی شناختی توسط فرد همکاری:ضرورت تعامل میان موجودات وحتی میان نسل ها برای تحقق بقا تناسل تنها یک پدیده زیستی نیست نوعی پروژه جمعی هستی است که هم غایت دارد هو الزام هم مشارکت. این است اراده معطوف به حیات
سلام دکتر من احساس میکنم دوباره به مرحله انکار رسیدم😃 ولی چند تا نکته درباره تغییر اقلیم به ذهنم رسیده یکی اینکه اون دورانهایی که اتفاقات وحشتناک روی زمین رخ میداده،مثلا پنج رویداد انقراض قبلی، نرخ co2 خیلی خیلی بیشتر از الان بوده بین ۱۰۰۰ تا ۲۰۰۰ ppm دوم اینکه هنوز افزایش متان و co2 تا حد زیادی خطیه و به حالت تصاعدی و انفجاری نرسیده. پس ممکنه وضع خیلی هم فاجعه بار نشه. اما اینکه ۲۰۲۴ به دمایی رسیدیم که برای ۲۰۳۵ و حتی ۲۰۵۰ پیشبینی شده بود(۱.۵ درجه بالاتر از پیشاصنعتی) خیلی ترسناکه.
کم کم باید نوگرایی رو کنارگذاشت و از وسایل، بهینه استفاده کرد و تا انجا که میشه تعمیرش کرد. مثل زندگی سنتی قدیم. جو نوگرایی را برای نجات زمین باید کنار گذاشت.
راجع به یه موضوع بیدرمان و قطعی صحبت میکنیم و ناامیدی خیلی طبیعیه. اینکه یه جهان آخرالزمانی و وحشتناک رو توصیف کنیم و همزمان نگران باشیم که آدمها ناامید نشن خیلی توقع عجیبیه. من خودم هر از گاهی اینقدر ناامید میشم که همه حقجویی و تلاش برای بهبود بنظرم بیهوده و احمقانه است. با گوش دادن این سه اپیزود که بدتر شد این بار. الان این حس رو دارم که جهان پولدار برای من تصمیم گرفته و من میدونم که زورم بهش نمیرسه حالا هرچقدرم از نسلکشیها و بیعدالتیها ناراحت باشم. مشخصه که برنامه چیه و تهش چیه.
منی که نگاه میکنم به لباسهای خانم نویسنده که آیا اینها دست دوم هستند؟چرا رژ 💄 زده ، محیط زیست رو خراب نمیکنه آیا؟ببخشید ولی توجهم جلب شد !!!
مثل همیشه خوب و مستدل
خوبه که داریمت ایمان فانی. برقرار و دیرزی باشی
🙏🙏
آخرین پرنده را هم رها کرده ام اما هنوز غمگینم چیزی در این قفس خالی هست که آزاد نمی شود...
#نه به فرزند آوری_با تشکر از دکتر عزیز با صدای گرم و اگاهی های بسیار !
بارها تاکید کردید اگه دسترسی به روانشناس اگاه به بحران اقلیم ندارید از گروه درمانی استفاده کنید. بارها خیلیا ازتون خواهش کردن یه گروه بزنید کساییکه دچار اضطراب اقلیم هستن باهم حرف بزنن ولی گویا شما فعلا موافق نیستید لطفا در این زمینه اقدامی کنید 🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻
دکتر همچنان از شما تقاضا میکنم یه گروهی ، کمپینی راه اندازی بفرمایین که بتونیم باهم کاری بکنیم حداقل برای کشور قشنگ خودمون یا حداقل باز برامون بگین که ما چه کارایی میتونیم بکنیم برای کاهش حداکثر استفاده از پلاستیک 🤦🏻♀️🤦🏻♀️🤦🏻♀️ 🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻
ممنون دکتر فانی بسیاار عزیزو بسیااار محترم این اپیزود سوم عااالیی بود توصیه ها فوق العاده بودن آره دیگه ، ما که میدونستیم قراره بمیریم هرکه آمد به جهان نقش خرابی دارد شاید با این خبر ظاهراً بد اقلیمی، ما بقیه عمر، درست تر رفتار بکنیم و قشنگ تر زندگی بکنیم اصولاً مرگ آگاهی خوبه و بهترین توصیه رو خود شما کردین در پایان، که پناه ببریم به لذت اشراقی👌🏻👌🏻 من فقط خداروشکر میکنم که این وسط، ایرانی بودم و فارسی زبان، که میتونستم مولانا و حافظ و سهروردی رو فارسی بخونم و از زمین جدا بشم. 🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻
یه دیالوگ جالب تو فیلم ماتریکس هست مامور اسمیت به مورفیوس میگه چی از ویروس خطرناک تر هست بشریت هرجا میره اینقدر از منابع استفاده میکنه تا جایی که هیچی نمیمونه و میره یکجایی دیگه